Hastalıklı hali bile insanlığın sigortası olan Sovyetler Birliği ve Sosyalist Kamp’ın çöküşünün mimarı, hain, Emperyalist uşağı Gorbaçov, ihanetinin hesabını veremeden terk-i dünya etti.
Perestroyka – Glastnost diyerek sözde partideki bürokratizme savaş açıyormuş, halk ile parti arasındaki bağları kuruyormuş gibi yaptı, kısa süre içinde 70 yıllık Sosyalist Devrin yıkılışına zemin hazırladı.
Sosyalist Kamp’ın çöküşünden sonra ise Emperyalistler; Dünyayı kurt dalmış sürüye çevirdiler.
On milyonlarca insan katledildi. Yeraltı – yerüstü kaynaklarına el koydular. Hâlâ acımasız katliamlarına devam ediyorlar.
Gorbaçov haininden ise tek bir özeleştiri duymadık…
Gerçi ihanetleri özeleştiri ile geçiştirilecek türden değildi.
“Büyük Geri Sıçrama”nın tek sorumlusu Gorbaçov mu?
Elbette değil…
Sovyetler Birliği’nin çöküşü elbette tek bir Gorbaçov haininin ihaneti ile olmadı.
Stalin sonrasında parti zaten hastalıklı idi. Bürokratizmle inmeli idi.
Kaldı ki bu hastalığı Lenin sonrasından bile başlatabiliriz.
Çünkü, Lenin’i en iyi anlayan Stalin, partinin canlı bir organizma olarak işlemesinin en önemli aracı olan ELEŞTİRİ-ÖZELEŞTİRİ MEKANİZMASINI ORTADAN KALDIRDI.
Kendinden sonra gelenler ise kitlelerin yaratıcı gücüne güvenmek yerine “BÜROKRATİK BİR ZİHİN TEMBELLİĞİNİN OTOMATİZMİ” [1] içinde gün geçiriyorlardı, Uluslararası Proletarya Hareketine sırtını dönmüşlerdi.
Bu savruluş, ömrünün 50 yılını Türkiye Sosyalizm Mücadelesine vakfetmiş Hikmet Kıvılcımlı’nın, tedavi amacıyla kapısını çaldığı Sosyalist anavatan tarafından 12 Mart Faşizminin kollarına atılmasına neden olmuştur.
Yani 70’li yılların başında bile Sosyalist İktidarda; dalkavukluk, lidere yaranma geçer akçe olmuştu. Gorbaçov ihanete son noktayı koydu.
Karşı Devrim Süreci için küçük bir anekdot (mealen);
Yeltsin’in adamları Komünist Parti Merkez Komitesi’ne gelir ve binada bulunanlara binayı boşaltmak için on dakika süre verirler.
Kişisel eşyalarından başka bir şey çıkarmayı yasaklarlar. Büroda bulunan 2000 kişiden tek bir karşı çıkış olmadan hepsi binayı 10 dakika içinde boşaltır.
Görevlilerden birisi eve gelir ve durumu eşine anlatır.
Eşi çok şaşırır öfkelenir ve ilk tepkisi şu olur;
“Nasıl yani! Siz iki bin komünist oradaydınız ve dövüşmediniz, öyle mi?” [2]
Evet, Partinin profesyonel görevlilerinden bir teki bile karşı devrimcilere direnç göstermiyor. Hepsi tatlı canını düşünüyor.
Partinin merkez komite çalışanları işte böylesine ihanet batağında yüzüyor.
Ve hatta Gorbaçov’dan emir bekliyorlar.
Oysa Gorbaçov; Emperyalist uşağı sarhoş Yeltsin manyağı ile çoktan anlaşmıştır.
Böylece Karşı Devrim de elini kolunu sallaya sallaya iktidara geliyor.
Büyük Geri Sıçrama’nın faili Gorbaçov ile birlikte Parti ve profesyonel kadrolardır da…
[1] Hikmet Kıvılcımlı – Brejnev’e mektup
[2] Henri Alleg – Büyük Geri Sıçrama
